Węzeł rowerowy Salwator

Jest to techniczne trudny węzeł i "wąskie gardło", w którym lewobrzeżna Trasa Bulwarów Wisły krzyżuje się z rekreacyjną Trasą nad Rudawą i ściąga ruch rozproszony z ulic Salwatora. Obecnie istnieje tam oznakowany odcinek Trasy Bulwarów Wisły (wyjazd z dolnego poziomu bulwarów) i odcinek Trasy nad Rudawą. Oba nie są ze sobą skomunikowane, a przejazd między oboma odcinkami wymaga dość karkołomnych manewrów i łamania przepisów (przejazd po przejściu pieszym przez ul. Senatorską). Brakuje również wyjazdu w ul. Księcia Józefa w kierunku Mostu Zwierzynieckiego. Docelowym użytkownikiem węzła rowerowego Salwator są nie tylko rowerzyści "codzienni", ale rodziny z małymi dziećmi na rowerach oraz mniej doświadczeni rowerzyści, korzystający rekreacyjnie i okazjonalnie z trasy na Bulwarach Wisły. Projektując rozwiązania dla tego węzła należy brać pod uwagę ich potrzeby. Innym specyficznym użytkownikiem będą turyści rowerowi, którzy na rowerach obciążonych sakwami, z przyczepkami oraz na rowerach poziomych będą wyjeżdżać z centrum Krakowa w kierunku Kryspinowa, Tyńca i Piekar (kierując się na międzynarodowy szlak rowerowy EuroVelo 4 do Oświęcimia, Pszczyny i Pragi) oraz docierać na kemping przy ulicy Ks. Józefa w Pychowicach.

Docelowo węzeł rowerowy Salwator obejmie następujące trasy rowerowe:

Pełne udrożnienie węzła Salwator dla ruchu rowerowego jest trudne i wymaga powiązania z innymi inwestycjami planowanymi w tym rejonie, w szczególności z budową przedłużenia linii tramwajowej ulicą Ks. Józefa do Mostu Zwierzynieckiego. Prace studialne i projektowe muszą brać pod uwagę dwa kluczowe założenia:

Podstawowy przebieg trasy Bulwarów Wiślanych dla ruchu tranzytowego i wyprowadzenia ruchu poza Kraków po stronie południowej ciągu ulic Ks. Józefa i Kościuszki. To powinna być bezkolizyjna, wydzielona droga rowerowa prowadzona poza ruchem samochodowym, umożliwiająca wyjazd z Krakowa. Ten ciąg ma charakter przede wszystkim tranzytowy, omija węzeł Salwator, powinien być jednak poprawnie skomunikowany z Trasą nad Rudawą.
Uzupełniający przebieg po stronie północnej. Tu podstawowym zadaniem jest zebranie rozproszonego ruchu rowerowego z ulic św. Bronisławy, Królowej Jadwigi i Senatorskiej i płynne wprowadzenie ich na drogi rowerowe koroną wałów Rudawy oraz bezpieczne i wygodne przekroczenie ulicy Kościuszki.

Ze względu na koszty i komplikacje techniczne, wskazany jest podział prac na etapy.

W pierwszej kolejności wskazane jest:

zmiana geometrii skrzyżowania ul. Senatorskiej i Kościuszki w taki sposób, aby zlikwidować istniejącą jezdnię od strony Rudawy i ruch samochodowy wyprowadzać istniejącą jezdnią od strony wschodniej przy możliwej korekcie jej geometrii.
budowa krótkiego odcinka wydzielonej drogi rowerowej między istniejącą ścieżką nad Rudawą a ul. Senatorską oraz odcinka do ul. Kościuszki w miejscu zlikwidowanej jezdni z wyjazdami w jezdnie obu ulic.
przeniesienie pętli autobusowej z ul. Senatorskiej na przykład na istniejącą pętlę tramwajową.
wyznaczenie kontrapasa rowerowego w ul. Senatorskiej i budowa tam płytowych progów spowalniających.

W ten sposób eliminuje się konieczność nieprzepisowego przekraczania jezdni ul. Senatorskiej po przejściu pieszym oraz unika kolizji rowerzystów wyjeżdżających z trasy nad Rudawą z pojazdami wyjeżdżającymi z ul. Senatorskiej w ul. Kościuszki. Skrócony również zostaje odcinkek ul. Kościuszki, który rowerzyści muszą pokonać jezdnią. Wyjazd rowerzystów odbywa się albo z wydzielonej drogi rowerowej bezpośrednio w jezdnię ul. Zwierzynieckiej (korzystne dla prawoskrętów) albo przez ul. Senatorską, co zwiększa spójność sieci na poziomie lokalnym (wjazd w kontrapas ul. Senatorskiej) i poprawia bezpieczeństwo (lewoskręt w ul. Kościuszki na zwykłym skrzyżowaniu na zasadach ogólnych).

W drugim etapie należy stworzyć docelowy układ węzła rowerowego. Niektóre możliwe rozwiązania to:

Przebudowa układu linii tramwajowej na Salwatorze polegająca na likwidacji obecnej pętli i przedłużeniu linii przez krotki tunel pod przewyższeniem ul. Ks. Józefa w rejonie dawnej rogatki jako pojedynczego toru aż do Mostu Zwierzynieckiego. Uwolni to na długim odcinku przestrzeń drogową i stworzy możliwość wyznaczenia po stronie południowej wydzielonej drogi rowerowej. Prawdopodobne uwolnienie przestrzeni może dotyczyć również mostu na Rudawie, gdzie powstanie możliwość wyznaczenia ciągów pieszo - rowerowych po obu stronach zwężonej jezdni z pojedynczym wydzielonym torowiskiem. W miejscu istniejącej pętli tramwajowej może powstać pętla autobusowa.
Przebudowa istniejącego mostu na Rudawie w celu poszerzenia go (w tym także o wydzielone drogi rowerowe lub pieszo - rowerowe po obu stronach) i powiększenia przekroju pod płytą mostu w celu udrożnienia spływu fali powodziowej
Budowa przedłużenia wydzielonej drogi rowerowej w przedłużeniu istniejącego ciągu na dolnym poziomie Bulwaru Wisły wraz z układem lekkich, drewnianych kładek nad Rudawą.

Pożądany przekrój docelowy ul. Ks. Józefa z torowiskiem tramwajowym wygląda tak: